Onmiddellijk riep hij hen (Mc. 1,20)

Er moet wel een grote uitstaling van Jezus uitgegaan zijn. De evangelist Marcus vermeldt heel vroeg in zijn evangelie de roeping van vier vissers tot het gezelschap van Jezus. Deze heeft een boodschap die aanspreekt en begeestert zozeer dat twee broederparen Petrus en Andreas, Jacobus en Johannes onmiddellijk ingaan op zijn uitnodiging en hem volgden. Wij zouden gaarne van hen vernemen wat hen heeft bewogen om die stap te zetten. Jezus heeft hen nadien samen met acht anderen aangesteld om “hem te vergezellen en door hem uitgezonden te worden om het goede nieuws bekend te maken, om demonen uit te drijven “(cf. Mc. 3,19). Zij zijn met Jezus op weg geweest door Galilea en zijn mee opgetrokken naar Jeruzalem, waar deze vier aan Jezus de vraag stelden over de definitieve komst van de Mensenzoon (Mc. 13, 3-4). Jezus zegt hen dat zij waakzaam moeten zijn en op hun hoede. Zij zullen tegenstand ervaren en moeilijkheden ondervinden. “Wie echter ten einde toe volhardt, zal gered worden” (Mc. 13,13).

Het is aan deze vissers, aan de andere apostelen, aan mannen en vrouwen uit Israël te danken dat de boodschap van Jezus is doorgegeven en tot ons is gekomen. Ook vandaag kunnen we de vraag stellen waarom kiezen mannen en vrouwen om deze Jezus van Nazareth ie weg te volgen. De Franse katholieke zender KTO bezorgde een reportage in december 2020 van vier twintigers, die vandaag Christus willen volgen en hem in het centrum van hun leven willen plaatsen. Agnes studeert rechten. Ambroise is seminarist. Adrien, een jonge professioneel en Jeanne, een postulante in een religieuze gemeenschap. Zij vertellen van hun zorgen, hun twijfel en hun vreugde Jezus te mogen volgen.

Bekeer u

Bekeer u en geloof in de blijde boodschap.” Dit is het eerste woord van Jezus, dat Marcus aanhaalt en daarmee een programma aangeeft voor alle tijden.

“Bekeer u.” Deze oproep klinkt tijdens de aanslepende coronapandemie, waarin wij zijn bevraagd over onze manier van leven en over onze omgang met elkaar, met de natuur en de schepping. Het nieuwe normaal zal toch niet helemaal het herstel zijn van de vroegere gangbare orde.

Bidweek voor de eenheid

“Bekeer u”, het is een oproep die christenen elk jaar horen tijdens de bidweek. Bekeer je en laat verdeeldheid achter jou. Dit jaar kregen de christenen in de verschillende kerken bezinningsstof aangereikt door de Zusters uit de oecumenische kloostergemeenschap in Grandchamp (Zwitserland). Ze hebben de brochure samengesteld met als thema: #blijfinmijnliefde.

Deze oproep van Jezus Christus staat in het evangelie volgens Johannes.Blijf in mijn liefde en je zult veel vrucht dragen.” Deze woorden wijzen op de verbondenheid met Christus als bron van eenheid. Al was ‘knuffelcontact’ het woord van het voorbije jaar, dan hebben we in het voorbije jaar toch vaak over ‘verbinding’ horen spreken: verbinding met jezelf, met anderen, met de wereld. Deze verbindingen hebben voor christenen hun fundament in de verbondenheid met Christus.

Deze opdracht is niet beperkt tot één dag of tot één week. De zorg om de oecumene evenmin. De bidweek eindigt op het feest van de bekering van de apostel Paulus, maar de zorg voor de oecumene is voor elke dag van het jaar. Permanente bekering is nodig. “Een ware oecumenische beweging zonder innerlijke omkeer is niet mogelijk” (Decreet over de katholieke deelneming aan de oecumenische beweging” (UR 7).

Het secretariaat ter bevordering van de eenheid tussen de christenen heeft een oecumenisch vademecum opgesteld en verspreid. Het heeft als titel ‘de bisschop en de eenheid van de christenen’. Het moedigt hen aan in hun oecumenische verantwoordelijkheid. Oecumenische inzet is geen optionele dimensie van de bediening van een bisschop, maar een plicht en verplichting, onderstreept het nieuwe vademecum.

Ontmoeten

We mogen dankbaar zijn om wat we samen als gedoopte in Christus ontvangen: het doopsel, de Schriften. We kunnen van elkaar ontvangen en met elkaar gaven uitwisselen. Als christenen moeten we uitkijken naar we samen kunnen doen en dit ook doen.

Sinds de historische ontmoeting in Jeruzalem tussen patriarch Athenagoras en paus Paulus VI zijn de contacten tussen de kerk van Rome en deze van Constantinopel toegenomen. Wat nog niet inhoudt dat alle orthodoxe kerken de oecumene vooropstellen. Dit bleek onder meer in Bulgarije waar er geen gezamenlijk gebed was bij het pausbezoek. In Oekraïne zijn drie orthodoxe kerken en knettert het onderling (Tertio, 29.07.20).

In Brugge was er op zondag 25 oktober 2020 een oecumenische herdenkingsdienst van de Reformatie met een brede kring van oecumenische zusters en broeders. Protestanten, katholieken en orthodoxen, Zevende-dags Adventisten en mensen van de Pinksterbeweging herdachten in de voormalige Jezuïetenkerk St.-Walburga 500 jaar protestantisme in Brugge onder het thema:

Laten we elkaar vasthouden,
Laten we elkaar steunen
in solidariteit en liefde
want we zijn allen
broeders en zusters in Christus.

Niet overal klinkt het zo oecumenisch. En zijn hindernissen bij de toenadering.

Binnenkerkelijke oecumene

Binnen eenzelfde kerk kunnen gelovigen afstandelijk en zelfs vijandig tegenover elkaar staan. Sites op internet bevorderen niet altijd de eenheid zodat we wel zouden kunnen bidden: “Vergeef o Heer dat duizendvoud ons veel van elkaar gescheiden houdt’ (cf. ZJ 710), dat we web tegen web hebben ingericht, drukwerk verspreiden dat de ander beschuldigt en onszelf verheerlijkt, dat wij staan tegenover elkaar, streng tegenover laks, beschermers van traditie en zoekers naar vernieuwing, puriteinen tegenover rekkelijken,…

Het document uit Rome herinnert aan het gebed van abbé Couturier (1881-1953), een van de bezielers van de Gebedsweek voor de Eenheid: "Heer, geef dat wij elkaar in U ontmoeten opdat vanuit onze ziel en onze lippen zonder ophouden het gebed opstijgt voor de eenheid van de christenen, zoals Gij ze wilt en met de middelen die Gij verlangt.”

Fratelli tutti

Oecumene, de groei naar eenheid tussen de christenen draagt bij tot de grotere eenheid die we allen als broeders en zusters op deze wereld moeten nastreven,

Paus Franciscus vraagt ons in zijn encycliek Fratelli tutti een broederlijke en zusterlijke gemeenschap te behartigen en te bevorderen. Het laatste hoofdstuk van deze lange encycliek, de derde van deze paus, handelt over godsdiensten in dienst van broederlijkheid in de wereld.

“We vragen aan God om de eenheid binnen de Kerk te versterken, een eenheid die zich verrijkt aan de verschillen die door de werking van de Heilige Geest op elkaar afgestemd worden. Want allen zijn we door de kracht van een en dezelfde Geest tot één lichaam gedoopt (1 Kor. 12;13), waaraan ieder zijn specifieke inbreng levert. Zoals Sint Augustinus zei. Het oor ziet door het oog, en het oog hoort door het oor. Het is ook dringend noodzakelijk om te blijven getuigen van het toenaderingsproces tussen de verschillende christelijke denominaties. We zijn de wens van Jezus Christus niet vergeten: Dat ze allen één mogen zijn (Joh. 17,21). Bij het horen van zijn oproep moeten we met droefheid erkennen dat het globaliseringsproces nog altijd de profetische en spirituele bijdrage van de eenheid onder alle christenen mist Maar zelfs als we nog onder weg zijn naar volledige gemeenschap, hebben we al de plicht om samen te getuigen van Gods liefde voor alle mensen door samen te werken in dienst van de menselijke familie.

Deze laatste zin komt uit de gemeenschappelijk verklaring van paus Franciscus en de oecumenische patriarch Bartholomeus te Jeruzalem op 29 mei 2014.

De paus besluit zijn encycliek met een oecumenisch gebed:

Onze God, Drie-ene liefde,
laat vanuit uw goddelijke intimiteit...
de kracht van verbondenheid in ons stromen,

een overvloed van broederlijke liefde ons doodringen.
Geef ons de liefde die zichtbaar wordt in het leven van Jezus,
in zijn familie in Nazareth en in de eerste christelijke gemeenschap.

Geef dat wij christenen leven naar het Evangelie
en dat we Christus mogen ontmoeten in ieder mens,
Christus, de gekruisigde,

aanwezig in de angst van alle mensen in de wereld

die verlaten .en het vergeten worden.
Christus, de Verrezene,

aanwezig in ieder broeder en zuster, die zich weer opricht

.

Kom, Heilige Geest, toon ons uw schoonheid
weerspiegeld in alle volkeren op aarde,.
Laat ons zien hoe belangrijk en nodig iedereen is,
hoe we allemaal verschillende gezichten zijn...
van die ene menselijke familie

waar U zoveel van houdt. Amen!