Drie woorden beginnen met een "s" (2006)

Na de dolle dagen van Carnaval begint weer de serieuze Vastentijd. Serieuze tijd? Ja, vroeger hadden wij de vrij strenge Vastenwet. Zij kon concurreren met de Ramadan. Vrij strikte regels omtrent eten en drinken. Geen vlees, geen jus uit vlees. Herinneringen uit de kinderjaren halen weer het snoeptrommeltje te voorschijn. Klokslag twaalf mocht het op Paaszaterdag opengemaakt worden.
Maar toen kwam er dat moment  dat het allemaal voorbij was. Wij vonden het maar onzin. Wij konden beter iets uit onze portemonnee geven voor de noden van d ander. De Vastenactie ontstond. Zeker, een goede zaak! Want Solidariteit  met de mens in nood hoort reeds vanouds tot de christelijke Vastenpraktijk!
Maar is er door dat verdwijnen van het vroegere vasten toch niet iets verloren gegaan? Vooral, beseffen wij nog wel het belang van Soberheid? Van wie is eigenlijk de natuur, de lucht, het water, het land, ons voedsel? Dat alles hebben wij eigenlijk alleen maar in bruikleen. Zij zijn van de Schepper. Hij heeft ze ons geschonken.
Soberheid houdt dat besef in ons levend. Het laat ons zuinig omspringen met alles wat we van God gekregen hebben. Zoals bijvoorbeeld ook ons eigen lichaam. Ergens las ik:  "Weet u, als ons lichaam ene dier was, hadden we al lang een proces-verbaal aan onze broek hangen van de dierenbescherming. We martelen ons lichaam wat af. Neem nu eens je longen: een pakje rook per dag in plaats van frisse lucht. Soberheid is zo gek nog niet". 
Wij zijn alles zo vanzelfsprekend gaan vinden. Wij consumeren te haastig, zonder erbij na te denken; zonder ook ervoor te danken. Een sobere mens daarentegen zal veel meer kunne genieten van het goede van deze aarde. Hij is met soms weinig tevreden. Hij weet het allemaal nog op zijn waarde te schatten.
Bisschop van Luyn van Rotterdam vat graag ons christelijk leven samen door middel van drie woorden die drie met een "s" beginnen. Solidariteit met de naaste in nood. Soberheid in eigen levensstijl. En als derde woord dan: Spiritualiteit. Dat is ene geestelijk leven dat op zijn tijd in gebed God weet te vinden. "Dit is en tijd van meer toeleg op het bidden". Zo staat het in een van de Misgebeden van de Vastentijd. Is ook dit terrein niet schromelijk door ons verwaarloosd? 
Op weg naar het Paasfeest roept de Vastentijd ons op om serieus werk te maken van deze trits, deze drie woorden beginnend met een "s". Geen van deze drie kan gemist worden.